به گزارش خبرورزشی، ذوب‌آهن برابر النصر هوشمندانه بازی کرد و، چون با تساوی در صدر جدول گروه A باقی می‌ماند، برای تساوی بازی کرد و در نهایت به آنچه می‌خواست دست یافت. علت صدرنشینی و صعود مقتدرانه به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا فقط گروه آسانی نبوده که ذوب‌آهن در آن قرار داشته، نماینده فوتبال ایران مزد زحماتش را با بازی‌های خوب گرفت و قطعاً می‌تواند این مسیر را ادامه دهد.
موفقیت ذوب‌آهن در لیگ قهرمانان آسیا یک اتفاق و یک جرقه نبوده. ذوب‌آهن قبلاً نایب‌قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شده بود و فصل گذشته هم در لیگ برتر بر سکوی دوم ایستاد و چنین تیمی حتماً توان درخشش در لیگ قهرمانان آسیا را دارد.
البته باید در گام نخست این موفقیت را به حساب علیرضا منصوریان نوشت. مربی‌ای که در استقلال خوب شروع، اما بد تمام کرد، ولی امروز هیچ نشانی از یک مربی بد یا مربی ناموفق ندارد. او در ذوب‌آهن یک شروع چالش‌برانگیز داشت و حتی تصور می‌شد نتواند در ذوب‌آهن هم موفق عمل کند، اما این بار علیرضا منصوریان سعه صدر به خرج داد و چاره‌اندیشی کرد و در نهایت تیم را به جایی رساند که باید می‌رساند.
حالا ذوب‌آهن همه امید فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیاست، چون سایپا، استقلال و پرسپولیس حذف شده و اگر ذوب‌آهن هم حضور مؤثری در ادامه بازی‌ها نداشته باشد چه‌بسا سهمیه ایران برای سال ۲۰۲۱ در لیگ قهرمانان آسیا کم شود.
منصوریان با محسن مسلمان ادامه نداد، امیرارسلان مطهری را به روز‌های اوجش برگرداند، خط حمله تیمش در استفاده از موقعیت‌ها خوب عمل کرد و در بازی پایانی دیدید که صادقی به‌خوبی جای مظاهری را پر کرد. این‌ها همه اقدامات خوب سرمربی بود که می‌شود چند مثال دیگر هم زد.
تولد دوباره ذوب‌آهن برای فوتبال ایران خبر نویدبخشی است. فصل آینده لیگ برتر در حالی آغاز می‌شود که ذوب‌آهن هم یکی از مدعیان قهرمانی خواهد بود. این جذابیت بازی‌های لیگ برتر در فصل آینده را دوچندان می‌کند و باید از این اتفاق خوشحال بود. به این خاطر که علیرضا منصوریان از نسل مربیان جوان فوتبال کشور به حساب می‌آید که اگر به بن‌بست برسد شاهد بازگشت باشگاه‌ها به مربیان قدیمی خواهیم بود. مربیانی که بار‌ها و بار‌ها امتحان پس داده‌اند، اما باز هم در اولویت هستند!
موفقیت ذوب‌آهن در لیگ قهرمانان آسیا یک اتفاق و یک جرقه نبوده. ذوب‌آهن قبلاً نایب‌قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شده بود و فصل گذشته هم در لیگ برتر بر سکوی دوم ایستاد و چنین تیمی حتماً توان درخشش در لیگ قهرمانان آسیا را دارد.
البته باید در گام نخست این موفقیت را به حساب علیرضا منصوریان نوشت. مربی‌ای که در استقلال خوب شروع، اما بد تمام کرد، ولی امروز هیچ نشانی از یک مربی بد یا مربی ناموفق ندارد. او در ذوب‌آهن یک شروع چالش‌برانگیز داشت و حتی تصور می‌شد نتواند در ذوب‌آهن هم موفق عمل کند، اما این بار علیرضا منصوریان سعه صدر به خرج داد و چاره‌اندیشی کرد و در نهایت تیم را به جایی رساند که باید می‌رساند.
حالا ذوب‌آهن همه امید فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیاست، چون سایپا، استقلال و پرسپولیس حذف شده و اگر ذوب‌آهن هم حضور مؤثری در ادامه بازی‌ها نداشته باشد چه‌بسا سهمیه ایران برای سال ۲۰۲۱ در لیگ قهرمانان آسیا کم شود.
منصوریان با محسن مسلمان ادامه نداد، امیرارسلان مطهری را به روز‌های اوجش برگرداند، خط حمله تیمش در استفاده از موقعیت‌ها خوب عمل کرد و در بازی پایانی دیدید که صادقی به‌خوبی جای مظاهری را پر کرد. این‌ها همه اقدامات خوب سرمربی بود که می‌شود چند مثال دیگر هم زد.
تولد دوباره ذوب‌آهن برای فوتبال ایران خبر نویدبخشی است. فصل آینده لیگ برتر در حالی آغاز می‌شود که ذوب‌آهن هم یکی از مدعیان قهرمانی خواهد بود. این جذابیت بازی‌های لیگ برتر در فصل آینده را دوچندان می‌کند و باید از این اتفاق خوشحال بود. به این خاطر که علیرضا منصوریان از نسل مربیان جوان فوتبال کشور به حساب می‌آید که اگر به بن‌بست برسد شاهد بازگشت باشگاه‌ها به مربیان قدیمی خواهیم بود. مربیانی که بار‌ها و بار‌ها امتحان پس داده‌اند، اما باز هم در اولویت هستند!
